Life wants to live ……….. Leven wil geleefd worden.
Heb je daar wel eens bij stil gestaan?
Je kunt het zien, overal. Ik zag het op vakantie, wandelend in de bergen. Op de meest onmogelijke plaatsen, tussen de kale stenen, komt er opeens leven tevoorschijn.
Als ik na de vakantie thuis kom blijken de planten het zwaar gehad te hebben. Die ene clematis, die dit jaar erg mooi beloofde te worden, lijkt het te hebben opgegeven. Ik haal hem uit de grond, het ziet er hartstikke dood uit. Ik knip alle dode takken weg en stop hem toch maar in een pot. Beetje lekkere verse aarde, wat water.En wat gebeurt er?
Nog geen week later zie ik een klein groen puntje, life wants to live!
Er komt een klant, daar is iets van binnen dat wil léven. Ondanks alle tegendruk die er ook is. Het wíl leven, zijn lijf schudt er van. Wat een kracht! Pure levenskracht!
Het is er en het is overal. Het enige dat wij hoeven doen is het de ruimte geven. Het de kans geven te leven. Soms betekent dat helpen door een beetje ruimte te creëren of een beetje voeding te geven. Vaak is maar heel weinig nodig. Hoe meer we er aan doen, trekken, duwen hoe minder het gaat. Afblijven! Gras kun je niet laten groeien door er aan te trekken. Daar wordt je bovendien moe van, altijd maar je best doen, en liefst nog een beetje meer. En je wordt er moedeloos van, het lukt tóch niet, het lukt wéér niet.
Liever zie ik om me heen en voel ik in mijzelf het leven dat geleefd wil worden. Ik verwonder me. Ik verwonder me over de kracht en over hoe dichtbij het is. Je hoeft maar om je heen te kijken. Je hoeft het niet eens op te zoeken. Het is er gewoon. En mijn eigen leven? Ik hoef maar mijn aandacht naar binnen te richten en me open te stellen voor wat is en ik voel het. Het is er gewoon. Ook en zelfs als het moeilijk is. Het is er altijd. Het maakt me blij. Blij om het leven te zien en te voelen. Het maakt me gelukkig, het geluk is zo dichtbij. Het zit in het leven, láten leven, mógen leven. Heerlijk. Ik ben dankbaar voor mijn focuswerk en ga met hernieuwd enthousiasme weer aan de slag. En dat gun ik iedereen!
Mooi verwoord en heel herkenbaar, Aaffien.
herkenbaar Aaffien hoe een mens dat ook met een plant toch blijft proberen. ‘Beetje lekkere verse aarde’ … mooie metafoor voor hoe ik je dat ook zie bieden voor je klanten. Geen wonder dat er weer iets gaat bloeien dan. Ik ken veel therapeuten die ook geen planten kunnen weggooien. met sympathie, Mia