niet-zoveel-vragenDe kern van focussen is ruimte maken voor het proces en erbij-zijn zodat het proces zijn eigen gang kan gaan. Zonder dat het door ons in de weg gezeten wordt. Dat in de weg zitten kan vele vormen aannemen. En we doen het vaak met de beste bedoelingen. Een voorbeeld uit eigen praktijk.

Er komt een nieuwe klant. Iemand die kennis heeft gemaakt met focussen en het graag wil leren. Ik begeleid de mevrouw naar binnen en vraag haar eens na te gaan hoe het aanvoelt zo daar van binnen. Er komt iets dat voelt als een groot blok, met scherpe kanten en grote uitsteeksels. Op de uitnodiging om dat eens te begroeten reageert het blok en wordt wat kleiner.

Omdat nieuwe focussers soms nog niet goed weten wat ze met zo’n focusproces aanmoeten nodig ik haar uit het blok wat nader te verkennen en eens na te gaan of er misschien een emotie of een stemming bij hoort. Waarop de focusser meldt dat het blok weg schiet, terug komt en weer wegschiet. Ik begrijp dat mijn suggestie veel te direct was en ik stel haar voor van binnen te laten weten dat er niets hoeft. En dat het blok mag bepalen wat een goede afstand is om er wat bij te zijn. De focusser bemerkt bij zichzelf de drang om iets met het blok te doen. Ik spiegel “dat is er allebei, én het blok én iets dat daar graag mee aan het werk wil”. Het wordt zachter en kleiner van binnen.

Na een poosje stel ik voor om eens na te gaan hoe het blok haar graag bij zich wil hebben.

Er borrelt bij de focusser een bevrijdende lach omhoog en dan zegt ze: ”het wil niet zoveel vragen”. Met de erkenning dat het niet zoveel vragen wil wordt het ruimer van binnen, veel ruimer. De focusser ervaart een duidelijke link naar haar leven waarin zij erg veel van zichzelf vraagt. Ook na afloop rapporteert de focusser dat het ruime gevoel van binnen is gebleven.

De les van deze sessie is mijns inziens niet dat we nooit vragen mogen stellen aan de felt sense, wel dat we vooral open moeten staan voor wat het proces daar van binnen op dit moment nodig heeft en dat dat iets heel anders kan zijn dan wat wij denken dat het nodig heeft.