Wist je dat ons onbewuste 200.000 keer zoveel informatie verwerkt dan ons bewuste? Dat zo’n 95 % van onze besluiten via het onbewuste wordt genomen? Je weet meer dan je denkt dat je weet, veel meer!
Gek eigenlijk, dat we onze ratio zo hoog achten. En zonde om van al die onbewuste kennis geen gebruik te maken. Thinking At the Edge (TAE) geeft ons toegang tot die grote bron van kennis. Kennis waar we ons niet van bewust zijn en die we bovendien meestal niet zo vertrouwen. We bouwen liever op kennis buiten ons, we lezen, liefst wetenschappelijk gefundeerde boeken, gaan naar lezingen, doen nóg een cursus etc. We lezen tot we een ons wegen en vergeten onze eigen innerlijke rijke bron.We denken dat kennis moet kloppen volgens een vaste logica: Het is wit of zwart, je moet kiezen dit of dat, je moet ophouden te twijfelen het is dit of dat. Wat we niet weten is dat er nog een logica bestaat.
In ons lijf huist nog een andere logica. De juistheid daarvan is voelbaar, ervaarbaar. Er zijn twee niveaus van denken. De ene met het hoofd is het denken in logische concepten; het andere is felt-sensing, ervarend in het lijf, met een geheel eigen logica. De ene is niet fout en de andere goed of andersom. Ze zijn slechts beide in hun eentje onvolledig en kunnen elkaar prachtig aanvullen.
De juistheid van de felt-sensing logica is voelbaar, ervaarbaar, je voelt dat het klopt. Op een dag tijdens een TAE-workshop word ik uitgenodigd mij een situatie in gedachten te brengen waar iets gebeurde dat heel goed voelde. Zo precies mogelijk: de plaats; de situatie; de kleuren; de geuren; wie erbij waren betrokken; wat er werd gezegd, alles. Onwillekeurig komt de herinnering naar boven van een bijzondere vrijpartij op een strand in Egypte. Enigszins beschaamd voel ik me wel, waarom nou net deze herinnering. Zijn er niet onschuldiger? Als focusser weet ik hoe belangrijk het is alles wat opkomt serieus te nemen en ik ga na hoe deze hele situatie in mijn lijf aanvoelt. Verderop in de oefening komt er nog een herinnering. Een herinnering aan een situatie waar ik in een groep ongevraagd de leiding kreeg (niet nam!). Hoewel ze op geen enkele wijze met elkaar lijken overeen te komen voel ik duidelijk dat deze herinneringen iets met elkaar gemeen hebben. We gaan na wat het bijzondere is aan beide situaties is. Welke zin komt er bij je boven?
Ik denk met mijn lijf, leg de vraag voor aan het buikgebied, daar waar felt-sensing plaats vindt. Er komt een zinnetje “It just happened – it just happens”. Het ontroert me en ik voel vertrouwen in mij groeien. Vertrouwen dat het allemaal wel goed komt. It just happens, het gebeurt gewoon, als ik het maar de kans geef. Het enige dat ik hoef te doen is mijzelf zijn, met álles wat in mij is. Ik ben er stil van.
Natuurlijk heb ik gelezen over vertrouwen en dat de dingen komen zoals ze komen en dat je moet loslaten enz. Maar dat lezen dat brengt nog geen vertrouwen, vaker een “zie je wel, ik doe het niet goed”. Nu is er een innerlijk weten en vertrouwen dat het komt. Dat maakt me sterk, licht en blij.
Thinking At the Edge, is denken koppelen aan in het lijf gedragen ervaring. TAE maakt denken tot een levend en levendig proces. Niet beperkend juist verruimend.
Einstein (die er zelf jaren over deed om woorden te vinden voor iets dat hij van binnen al lang wist) zei het al: Denken moet wel met meer dan je hoofd gebeuren anders kunnen uitkomsten immers niet zo verrassend zijn als ze soms zijn. En zo is het.
Lieve Aaffien,
Dank voor het delen van deze ervaring. Je zin “Het enige dat ik hoef te doen is mijzelf zijn, met álles wat in mij is.” raakt een snaar binnen in mij. Ik heb iets vergelijkbaars ook eerder gevoeld en mijn lijf herinnert mij eraan daar weer contact mee te maken. Blijf ajb doorgaan met het delen van je ervaringen; je toegankelijke, ‘recht uit het hart’ manier van schrijven spreekt me erg aan (soms zie ik je voor me, alsof je het op dat moment aan het vertellen bent). Dus ga zo door!!
Liefs, Christine
Wat een prachtige voorbeelden en super pakkend geschreven! Ga zeker door! xxww.